28 september 1978... 33 dagen nadat de hele wereld verheugd was voor de onverwachte keuze van Kardinaal Albino Luciani, patriarch van Venetië, tot nieuwe paus, stond de wereld stil bij het nog onverwachter overlijden van paus Johannes-Paulus I. De hoop werd verstomd en men vroeg zich af wat de bedoeling van God kon zijn om zo snel zijn dienaar tot zich te roepen. "De lachende paus", zoals hij genoemd werd, heeft niet de kans gehad om encyclieken te schrijven, reizen te maken of grote structurele veranderingen door te voeren maar hij heeft wel de kerk een ander en vooral een menselijker gezicht gegeven. "Humilitas" (de nederigheid) koos hij als zijn wapenspreuk, weigerde de tiara (de driekroon) te dragen en sprak niet meer in de "wij-vorm" maar in de "ik-vorm". Hij wilde ook niet gedragen worden op een draagstoel maar wilde dichter bij de mensen staan. Het was alsof God zelf door deze paus naar de wereld glimlachte.
Als patriarch van Venetië schreef hij fictieve brieven aan beroemde mensen en het werd in 1976 in boekvorm uitgegeven. Nu zijn deze brieven zijn "geestelijk testament" geworden want uit deze brieven komt zijn persoon en zijn boodschap op een zeer levendige en duidelijke manier naar voor.
Via deze website willen wij u meenemen naar Canale d'Agordo, Feltre, Belluno, Vittorio Veneto, Venetië, Rome en al die plaatsen waar Albino Luciani geleefd en gewerkt heeft. Maar vooral willen wij u laten zien wie deze man was opdat dit pausschap van 33 dagen niet verloren zou gaan in de geschiedenis.
Paus Johannes-Paulus I leeft verder in de hoop van vele mensen die door "de glimlach van God", iets van Gods' menslievendheid liet zien aan deze wereld.
