Interview met Kardinaal Jaime Sin (2003)

Wie is kardinaal Jaime Sin?

25 JAAR NA HET CONCLAAF DAT PAUS LUCIANI KOOS

In de twee conclaven van 1978 was de aartsbisschop van manilla de jongste kardinaal. Vandaag herinnert hij zich ….

Door kardinaal Jaime L. Sin

Inderdaad, de tijd vliegt zo snel. Het is net alsof het gisteren was dat ik naar Rome ging voor twee paus verkiezingen. Het was paus Paulus VI zaliger gedachtenis die me kardinaal creëerde in mei 1976. Met mijn 47 jaar was ik de jongste kardinaal. Paus Paulus VI was een ernstige maar zachtaardige paus. Hij was heel standvastig in het voorhouden van de leer van de Kerk (zoals aangetoond werd bij de uitvaardiging van Humanae Vitae), maar door zijn diplomatische achtergrond, was hij ook een goede luisteraar. Gedurende het conclaaf dat volgde op zijn dood, was ik nog steeds de jongste onder de kardinalen en dus was ik de “deurwachter”. Ik was degene die moest zorgen voor de noden van de oudere en zorgbehoevende kardinalen. Ik herinner mij dat ik op een nacht kardinaal Albino Luciani van Venetië hielp. Hij was heel eenvoudig, nederig en bescheiden. Ik hield veel van zijn lach. Ik nam de palm van zijn hand alsof ik wou kijken wat zijn toekomst was. Ik grapte dat hij de volgende paus zou zijn. Hij was er niet gelukkig mee en zei me terug te gaan naar mijn kamer. De volgende dag werd hij verkozen tot paus en de geschiedenis leerde hem kennen als Johannes Paulus I, de lachende paus. Zijn regering duurde slechts kort, maar zijn impact was groot.

Gedurende het conclaaf dat onze huidige paus verkoos, was ik nog altijd de deurwachter. Ik zat in de buurt van kardinaal Karol Wojtyla van Polen. Ik merkte op dat hij een heel geleerd en mediterend mens was. Hij was stil en verkoos om op de achtergrond te blijven. Hij hield altijd een boek in zijn hand (ik denk over filosofie). Hij had nooit gedacht dat hij kon gekozen worden tot paus. Na alles, waren we toe aan een Italiaans pontificaat. Maar tot zijn verbazing en dat van de wereld, werd hij verkozen tot vertegenwoordiger van Christus na een aantal stemrondes.

De wereld was bezorgd met de eerste Poolse paus in de geschiedenis. Ik vermoed dat het daarom is dat zijn eerste woorden bij zijn ambtsaanvaarding waren: Wees niet bang! En deze woorden waren zeker waar, we waren nooit bang zolang we deze moedige, onvermoeibare en inspirerende herder hadden in Johannes Paulus II. In de voorbije 25 jaar heeft Johannes Paulus ons geleid in liefde en heiligheid.

Ik voeg me bij de hele wereld bij het danken van de heer voor de zending van deze grote gave, de ware herder, de verdediger van het geloof, de vredestichter en kampioen van mensheid; Leve de paus!