Kardinaal Aloïsio Lorscheider, emeritus aartsbisschop van Aparecida, is overleden in het ziekenhuis San Francisco te Porto Alegre op 23 december 2007. Hij was 83 jaar oud. Bij de plechtige mis die opgedragen werd bij zijn overlijden, vermelde kardinaal Odilo Scherer, aartsbisschop van Sao Paolo, hem, als een “kostbaar referentiepunt voor de bewezen diensten aan de Kerk”, als een “bewonderd man voor zijn intellectueel vermogen en heiligheid”. Hij begroette hem dan ook als “een grote bisschop, een grote theoloog”, en onderstreepte zijn vroomheid en zijn eenvoudigheid. Kardinaal Aloïsio Lorscheider, franciscaan, emeritus aartsbisschop van Aparecida, was een van de historische figuren uit het Latijns Amerikaans episcopaat. Geboren te Estrela op 8 oktober 1924 uit ouders van Duitse oorsprong, werd hij tot priester gewijd in 1948. Hij behaalde zijn doctoraat in dogmatische theologie aan de Pontificale universiteit Antonianum te Rome in 1952, en onderwees deze leer in het seminarie van Divinópolis in de staat Minas Gerais tot in 1958. Zijn belangrijke wetenschappelijke bijdrage droeg erbij dat zijn oversten der Orde hem te Rome opriepen als leraar van de pontificale universiteit Antonianum. Op 3 februari 1962 werd hij benoemd tot bisschop van Santo Angelo. Hij bleef er meer dan elf jaar in de Braziliaanse bisschoppelijke zetel waar hij grote talrijke organisatorische bekwaamheden aan de dag legde alsook een diepgaande pastorale inwerking: hij gaf groot impuls aan seminarie en missie, had een dynamische relatie met priesters en gelovigen ingesteld, regelmatig de parochies bezocht waar hijzelf de sacramenten toediende, de biecht inbegrepen. Hij nam deel aan het concilie Vaticaan II. Hij werd benoemd in 1973 tot aartsbisschop van Fortaleza, waar hij bijna negen jaar bleef. Hij werd kardinaal benoemd door Paulus VI tijdens het concistorium van 24 mei 1976. Daarna werd hij van 1995 tot 2004 aartsbisschop van Aparecida. Hij was lid van de theologische commissie van Braziliaanse episcopale conferentie, waar hij achteraf zelf tot voorzitter werd van gekozen, taak in welke hij meermaals bevestigd werd (1971 – 1978). Oud Vice-voorzitter van de Latijns Amerikaanse Episcopale Raad, werd hij ter opvolging van aartsbisschop Pironio voorzitter van deze Raad tijdens periode 1976 – 1979. Hij werd voorzitter van de derde Generale Conferentie CELAM die zich hield in 1979 te Puebla. Hij nam deel aan twee conclaven van 1978 die geleidt hebben tot de verkiezing van Johannes Paulus I, daarna die van Johannes Paulus II.