Het wapen van paus Johannes Paulus I bestaat uit een blauw veld met daarop in de schildvoet een zilveren berg bestaande uit 6 heuveltoppen met daarboven zwevend 3 gouden sterren en als schildhoofd de gouden Sint Marcusleeuw op een zilveren veld die een boek open houdt met de legende: "PAX TIBI MARCE EVANGELISTA MEUS".
Dit wapenschild is geplaatst op de schuingekruiste sleutels van het Pausschap, één van zilver en één van goud en bijeengehouden door een rood koord; dit alles wordt bekroond door de pauselijke tiara.
De aanwezigheid in dit wapenschild van het “Patriarchaal teken van San Marco” herinnert natuurlijk - zoals vroeger al het geval was voor Heilige Pius X en voor Johannes XXIII – de periode dat kardinaal Luciani patriarch van Venetië was.
Het betreft hier, en dat weet iedereen, een overbrenging van het welbekende kenteken uit de “doorluchtige Republiek van Venetië”. De leeuw is het symbolische dier voor de heilige evangelist Marcus die, tijdens zijn apostolische zwerftochten, verbleven zou hebben op een eiland uit de lagune, waar een engel hem te voorschijn kwam en begroette in naam van de Heer met de woorden: “Vrede zij met U, Marcus, mijn evangelist”.
In het wapenschild van de doorluchtige republiek was de leeuw van “goud” en hield een sabel; het veld was “gapend” (rood) herinnerende aan het keizerlijke purper.
Aangenomen door de patriarchen van Venetië, hield het wapenschild geen politieke inhoud meer en werd louter alleen godsdienstig gebruikt, en het veld ging van het rood over naar het zilver, kon onmogelijk nog het “goud” bevatten – metaal op metaal: doodzonde in heraldiek! – werd “ongedwongen”. Verder, om goed het pacifistische karakter van het christelijke geloof te tonen verloor het zijn sabel…
Vooraleer dat monseigneur Luciani gepromoveerd werd tot de zetel van Venetië, was er een bergprofiel aanwezig in zijn blazoen: herinnering aan het geboorteland van de prelaat, Canale d’Agordo, gelegen op ruim duizend meter hoogte.
Wat nu de drie gouden sterren betreft op blauw veld, die het centrale gedeelte vormen van het schild, die kunnen wel verklaard worden door een opwaardering van het gedacht “licht” (in het Italiaans Luce, voorkomende in de naam Luciani).
Het gebergte verbannen uit bovenste gedeelte om er plaats te maken voor de leeuw van Venetië werd “puntvormig” verwerkt, en namen de heraldische vorm aan van het schild van Paus Montini.
Men mag dus beweren dat de paus Johannes Paulus I in zijn naam ook zijn twee rechtstreekse voorgangers opgenomen heeft, zoals ook zijn blazoen iets ontnam uit ene en andere: het “hoofd van Heilige Marcus”, ter navolging van Johannes XXIII, en de “Italiaanse heuveltoppen” ter herinnering van Paulus VI.
